Wschód Księżyca na Zamku Lipowiec w Babicach.

W blasku Księżyca, który unosił się ponad zamkiem jak znak odwiecznego powrotu, noc nabrała głębi. Tej, w której przeszłość i teraźniejszość stykają się bez granic. Chmury rozproszyły się powoli, jakby same ustępowały przed ciszą światła.

W powietrzu unosiło się wrażenie odrodzenia. Jakby kamienie zamku, zmęczone czasem, na moment znów oddychały blaskiem, a każda kropla rosy, każdy ruch powietrza szeptał o ciągłości istnienia.

Wtedy wszystko, ruiny, flaga, światło i cień, złączyło się w jedną chwilę trwania, w której to, co przemija, i to, co rodzi się na nowo, stało się jednym oddechem nocy.